Sunday, 23 October 2016

សង្គម​ស៊ីវិល​ថា​កម្ពុជា​មិន​ទាន់​អនុវត្ត​សន្ធិសញ្ញា​ទីក្រុង​ប៉ារីស​បាន​ពេញលេញ​នៅ​ឡើយ


ដោយ ប្រាជ្ញ ចេវ
2016-10-23

នាយក​ប្រតិបត្តិ​នៃ​មជ្ឈមណ្ឌល​កម្ពុជា ដើម្បី​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ឯករាជ្យ (CCIM) លោក ប៉ា ងួនទៀង (ឆ្វេង) ចូលរួម​វេទិកា​អ្នក​ស្ដាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី នៅ​យប់​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ​២០១៦។
នាយក​ប្រតិបត្តិ​នៃ​មជ្ឈមណ្ឌល​កម្ពុជា ដើម្បី​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ឯករាជ្យ (CCIM) លោក ប៉ា ងួនទៀង (ឆ្វេង) ចូលរួម​វេទិកា​អ្នក​ស្ដាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី នៅ​យប់​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ​២០១៦។

Photo: RFA


មន្ត្រី​សង្គម​ស៊ីវិល​មួយ​ចំនួន​លើក​ឡើង​ថា ការ​អនុវត្ត​កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស ២៣ តុលា របស់​រដ្ឋាភិបាល​ក្នុង​រយៈពេល ២៥​ឆ្នាំ​នេះ មិន​ទាន់​បាន​ល្អ​គ្រប់គ្រាន់​នៅ​ឡើយ បើ​ទោះ​កម្ពុជា នៅ​ពេល​នេះ​គ្មាន​សង្គ្រាម​ក្តី។ ប៉ុន្តែ​ភាគី​រដ្ឋាភិបាល​លើក​ឡើង​ថា កម្ពុជា ពេល​នេះ​ខុស​គ្នា​ដូច​មេឃ​និង​ដី បើ​ធៀប​នឹង​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម ក្រោយ​បញ្ចប់​សង្គ្រាម រដ្ឋាភិបាល​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ក្រីក្រ​ស្ទើរ​ទាំងស្រុង ដែល​បាន​ចូលរួម​លើក​កម្ពស់​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និង​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​មនុស្ស។

សង្គម​ស៊ីវិល​នៅ​តែ​ទាមទារ​ឲ្យ​ភាគី​រដ្ឋាភិបាល​អនុវត្ត​កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស ២៣ តុលា ឲ្យ​បាន​ពេញលេញ ដើម្បី​ធានា​នូវ​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៅ​កម្ពុជា។ ក្រុម​អ្នក​តាមដាន​សង្គម​កម្ពុជា យល់​ថា ការ​បញ្ចប់​សង្គ្រាម តែ​មិន​មែន​មាន​ន័យ​ថា រដ្ឋាភិបាល​អនុវត្ត​កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ​បាន​ពេញលេញ​ទេ។



ប្រធាន​មជ្ឈមណ្ឌល​កម្ពុជា ដើម្បី​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ឯករាជ្យ (CCIM) លោក ប៉ា ងួនទៀង និយាយ​ថា ការ​គោរព​កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស ២៣ តុលា របស់​រដ្ឋាភិបាល បាន​ត្រឹម​តែ​សម្បក​ក្រៅ​ទេ ដែល​ធាតុ​ពិត រដ្ឋាភិបាល​កំពុង​រឹតត្បិត​សិទ្ធិ​សេរីភាព ការ​បញ្ចេញ​មតិ​យោបល់​របស់​ពលរដ្ឋ ខណៈ​ពលរដ្ឋ​ទាមទារ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​ដោយ​សន្តិវិធី។ ប៉ុន្តែ​លោក​ថា ប្រសិន​បើ​រដ្ឋាភិបាល​ធ្វើ​ការ​បង្ក្រាប អាច​នឹង​រុញ​ច្រាន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ងើប​ឡើង​តវ៉ា​ដោយ​ហិង្សា៖ «បើ​សិន​គ្មាន​ការ​បង្ក្រាប​ពី​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​នោះ​ជា​ការ​ផ្លាស់​ដោយ​សន្តិភាព ប៉ុន្តែ​បើ​មាន​ការ​បង្ក្រាប​ពី​រដ្ឋាភិបាល ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​នោះ​ជា​ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​ហិង្សា ប៉ុន្តែ​អត់​អាច​ជៀស​ផុត​ពី​ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​បាន​ទេ»។

កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស ២៣ តុលា ១៩៩១ ដែល​កើត​ឡើង​ពី​បណ្ដា​ប្រទេស​ចំនួន​១៨ ដែល​រួម​ទាំង​កម្ពុជា ក្នុង​គោល​បំណង​ធានា “អធិបតេយ្យភាព ឯករាជ​ភាព បូរណភាព និង​ភាព​មិន​អាច​រំលោភ​បាន​នៃ​ដែនដី​អព្យាក្រឹតភាព ឯកភាព​ជាតិ​កម្ពុជា” និង “ការ​ធានា​ការ​បោះឆ្នោត​ដោយ​សេរី និង​យុត្តិធម៌”។

គិត​មក​ដល់​ឆ្នាំ​២០១៦ នេះ សន្ធិសញ្ញា​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស មាន​អាយុ ២៥​ឆ្នាំ បើ​ធៀប​ទៅ​នឹង​មនុស្ស គឺ​ពេញ​វ័យ​ពេញ​រូប​ពេញ​រាង។ ដោយឡែក​អ្នក​តាមដាន​ស្ថានការណ៍​នយោបាយ​មួយ​ចំនួន យល់​ថា អ្នក​នយោបាយ​ខ្មែរ​នៅ​ក្មេង​ខ្ចី​នៅ​ឡើយ ដែល​ទំនាស់​នយោបាយ​នៅ​តែ​កើត​មាន រហូត​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​នយោបាយ​យក​កង​ប្រដាប់​អាវុធ​ទៅ​បំភិតបំភ័យ​ក្រុម​ដែល​មាន​មតិ​ផ្ទុយ​ពី​ខ្លួន។

នាយក​ប្រតិបត្តិ​នៃ​គណៈកម្មាធិការ​ដើម្បី​ការ​បោះឆ្នោត​ដោយ​សេរី និង​យុត្តិធម៌​នៅ​កម្ពុជា ហៅ​កាត់​ថា ខុមហ្វ្រែល (COMFREL) លោក គល់ បញ្ញា សង្កេត​ឃើញ​ថា ការ​អនុវត្ត​សន្ធិសញ្ញា​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស គឺ​ការ​អនុវត្ត​ការ​ឈប់​បាញ់​គ្នា​បាន ប៉ុន្តែ​ការ​អនុវត្ត​នៃ​ការ​ដំណើរ​ការ​នយោបាយ ការ​ប្រកួត​ប្រជែង​ដោយ​សេរី និង​យុត្តិធម៌ អនុវត្ត​មិន​ទាន់​បាន​នៅ​ឡើយ​ទេ។ លោក​បន្ត​ថា ការ​អនុវត្ត​សន្ធិសញ្ញា​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស មិន​បាន​ពេញលេញ នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​សិទ្ធិ​ពលរដ្ឋ សិទ្ធិ​អ្នក​នយោបាយ គម្លាត​ខុស​គ្នា​ឆ្ងាយ​រវាង​អ្នក​មាន និង​អ្នក​ក្រ ការ​បំបិទ​សំឡេង​អ្នក​តស៊ូ៖ «មាន​ការ​រំលោភ​បំពាន​មិន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ចូលរួម​ពេញលេញ​នៅ​ក្នុង​ដំណើរ​ការ​នយោបាយ ហើយ​មាន​ការ​កើន​ឡើង​នៃ​សំឡេង​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឋិត​ការ​ភិតភ័យ​ដដែល»។

ដូច​គ្នា​នេះ​ដែរ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៧ ខែ​តុលា ថា អង្គការ​ជាង ៥០ បាន​ចេញ​សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​មួយ​បង្ហាញ​ថា រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា មិន​ទាន់​អនុវត្ត​គោលការណ៍​នៃ​សន្ធិសញ្ញា​សន្តិភាព​មួយ​នេះ​បាន​គ្រប់​ជ្រុងជ្រោយ​នោះ​ទេ។ សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​ដដែល ស្នើសុំ​រដ្ឋាភិបាល​បញ្ឈប់​ការ​ធ្វើ​ទុក្ខបុកម្នេញ​មន្ត្រី​សិទ្ធិ​មនុស្ស ធ្វើ​វិសោធនកម្ម​ច្បាប់​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល និង​ច្បាប់​សហជីព និង​ត្រូវ​ធានា​ថា ប្រព័ន្ធ​តុលាការ និង​កង​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​មាន​ឯករាជ​ភាព។

ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​ក្រោយ​ពី​សង្គម​ស៊ីវិល​ចេញ​សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​នេះ រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា តាម​រយៈ​គណៈកម្មាធិការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​កម្ពុជា កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២០ ខែ​តុលា បាន​ចេញ​សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​មួយ​ដោយ​ប្រាប់​ទៅ​វិញ​ថា ២៥​ឆ្នាំ​ក្រោយ​ពី​កិច្ចព្រមព្រៀង​ទីក្រុង​ប៉ារីស កម្ពុជា ពិត​ជា​រីករាយ​នឹង​អ្វី​ដែល​មាន​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ដែល​ខុស​គ្នា​ដូច​មេឃ និង​ដី បើ​ប្រៀបធៀប​នឹង​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម។ គណៈកម្មាធិការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​កម្ពុជា ថែម​ទាំង​អះអាង​ថា លោក ហ៊ុន សែន ជា​ស្ថាបនិក​តែ​មួយ​គត់​ដែល​កំពុង​ធានា​បន្ត​មរតក ជាពិសេស​ការ​ធានា​សន្តិភាព​ដែល​ជា​មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​នៃ​សិទ្ធិ​មនុស្ស។

សេចក្តី​ថ្លែងការណ៍​ដដែល​បន្ត​ថា លោក ហ៊ុន សែន បាន​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​សង្គ្រាម​មួយ​ទៀត គឺ​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ក្រីក្រ។ ជា​លទ្ធផល ភាព​ក្រីក្រ​បាន​ថយ​ចុះ ១០០% នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៩ មក​ត្រឹម ១០% នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន និង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច ៧% រៀង​រាល់​ឆ្នាំ។

បណ្ឌិត ផាក ខ្យុង សេអូ (Park Kyung-seo) សាស្ត្រាចារ្យ​ផ្នែក​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៃ​សាកលវិទ្យាល័យ ដុង​ហ្គុគ (Dongguk University) នៅ​ប្រទេស​កូរ៉េ ថ្លែង​ឲ្យ​អាស៊ីសេរី ដឹង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៩ ខែ​តុលា ថា ការ​អនុវត្ត​របស់​រដ្ឋាភិបាល​មិន​ទាន់​បាន ១០០​ភាគរយ​នៅ​ឡើយ ដែល​គួរ​បន្ត​ដើរ​ទៅ​មុខ​ទៀត​ដើម្បី​បង្កើន​ការ​អនុវត្ត​សិទ្ធិ​សេរីភាព​របស់​ពលរដ្ឋ​ជាមួយ​តម្លាភាព និង​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ។ លោក​យល់​ថា ប្រសិន​រដ្ឋាភិបាល​ធានា​បាន​នូវ​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​សេរីភាព​ទាំងនេះ ពលរដ្ឋ​អាច​រស់នៅ​បាន​ដោយ​សុខ​ស្រួល និង​អាច​ពង្រឹង​សក្ដានុពល​របស់​ពួក​គេ​ថែម​ទៀត ដើម្បី​ចូលរួម​អភិវឌ្ឍ​ជាតិ៖ «ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​ថា កម្ពុជា ត្រូវ​ខំ​ធ្វើ​ការ​ថែម​ទៀត។ សិទ្ធិ​សេរីភាព​របស់​ពលរដ្ឋ​មិន​ទាន់​ត្រូវ​បាន​ធានា​ទេ បើ​មើល​តាម​អ្វី​ដែល​បាន​ចែង​នៅ​ក្នុង​កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស»។

កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស ដែល​ចុះ​ហត្ថលេខា​ដោយ​ភាគី​ជម្លោះ​កម្ពុជា ទាំង​៤ ព្រម​ទាំង​តំណាង​ស្ថាប័ន និង​រដ្ឋាភិបាល​នៃ​ប្រទេស​ចំនួន ១៨​ផ្សេង​ទៀត​កាល​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩១ បាន​ចែង​នូវ​ការ​ព្រមព្រៀង​សំខាន់​ចំនួន​៣ គឺ​កិច្ចព្រមព្រៀង​ស្ដីពី​ដំណោះស្រាយ​នយោបាយ អធិបតេយ្យភាព ឯករាជ្យ បូរណភាព និង​ភាព​មិន​អាច​រំលោភ​បាន​នៃ​ដែនដី​អព្យាក្រឹតភាព ឯកភាព​ជាតិ​កម្ពុជា និង​សេចក្ដី​ថ្លែងការណ៍​ស្ដីពី​ការ​ស្ដារ និង​ការ​កសាង​ប្រទេស​កម្ពុជា ឡើង​វិញ។

កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ​បញ្ជាក់​ថា ក្នុង​ករណី​ដែល​មាន​ការ​រំលោភ ឬ​គំរាម​កំហែង​ដល់​កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ សហ​ប្រធាន​ទាំង​ពីរ​នៃ​កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ គឺ​ប្រទេស​បារាំង និង​ឥណ្ឌូនេស៊ី ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ពិគ្រោះ​គ្នា​ដ៏​សមស្រប​ជា​បន្ទាន់ រាប់​ទាំង​ជាមួយ​បណ្ដា​សមាជិក​សន្និសីទ​ក្រុង​ប៉ារីស ដើម្បី​ចាត់​វិធានការ​សមស្រប​ធានា​ដល់​ការ​គោរព​ការ​សន្យា​ទាំងនេះ។

ទាក់ទង​ពិធី​រំឭក​ខួប​លើក​ទី​២៥ នៃ​កិច្ចព្រមព្រៀង​ទីក្រុង​ប៉ារីស នៅ​ឆ្នាំ​២០១៦ ក្រសួង​ការ​បរទេស បាន​កោះ​ហៅ​អង្គទូត​នានា​ដែល​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សន្ធិសញ្ញា​នេះ មក​ពន្យល់​ពី​ការ​អនុវត្ត​របស់​ខ្លួន​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២០ ខែ​តុលា។

ថ្លែង​នា​ឱកាស​នោះ រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ការ​បរទេស និង​សហប្រតិបត្តិការ​អន្តរជាតិ ប្រាប់​ថា ឆន្ទៈ​របស់​កម្ពុជា គឺ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ជា​ប្រទេស​ទំនើប​មួយ ដូច្នេះ​ជំហរ​នេះ​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​បាន ទោះ​មាន​កំហុស​ខ្លះៗ​ក៏ដោយ។ លោក​ស្នើ​ឲ្យ​យោគយល់ ប៉ុន្តែ​មិន​ឲ្យ​វិនិច្ឆ័យ​នោះ​ទេ៖ «យើង​ត្រូវ​តែ​សម្រេច​ឲ្យ​បាន​បើ​ទោះ​ជា​មាន​កំហុស​ខ្លះៗ​ដែល​ជៀស​មិន​រួច​ក៏ដោយ ពោល​គឺ​អនុវត្ត​វិធី​ថ្មីៗ​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​សន្តិភាព បើ​មិន​ដូច្នេះ​ទេ លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​ដែល​ផ្អែក​លើ​នីតិរដ្ឋ គឺ​គ្រាន់​តែ​ក្តី​ស្រមៃ​ប៉ុណ្ណោះ»។

សង្គម​ស៊ីវិល និង​មតិ​អន្តរជាតិ អំពាវនាវ​ឲ្យ​ប្រទេស​ហត្ថលេខី​ទាំង ១៨​ប្រទេស​ដែល​ចុះ​ហត្ថលេខា​លើ​កិច្ចព្រមព្រៀង​សន្តិភាព​ទីក្រុង​ប៉ារីស បន្ត​ឃ្លាំ​មើល និង​បន្ត​ផ្ដល់​ជំនួយ និង​អន្តរាគមន៍ ប្រសិន​បើ​មាន​ការ​ស្នើសុំ​ដើម្បី​ឲ្យ​ការ​អនុវត្ត​កិច្ចព្រមព្រៀង​នេះ​ឲ្យ​កាន់​តែ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព៕

1 comment:

Anonymous said...


NOTHING IS FREE IN THIS WORLD

The international community has helped Cambodia so much already.
Khmer people need to help themselves too.

If Khmer people felt that the 1991 Paris Peace Accord has not been executed by Yuon Vietnam and its puppet Cambodia, they have to show their discontent by mounting a massive peaceful demonstration demanding the signatory countries to review such accord.

Cambodia problem is complex because the evil Yuon controls Cambodia.

Therefore, a sizeable number of death must be arisen from the peaceful demonstration first before the international community could intervene and help Cambodia.
For example, the demonstration to make the government find Dr. Kem Ley's killers is the right thing to do
The demonstration to make the government implement the 1991 Paris Peace Accord is the right thing to do.

If Ah Kouk Chker Soth Hun violently suppressed the peaceful demonstrators and killed a lot of people, then the international community has the morale obligation to intervene and rescue Cambodia one more time.

The demonstration for the above absolute just cause will save Cambodia. This present Khmer people need to pay some price for the survival of Cambodia and for the welfare of future Khmer people.

Bun Thoeun