ដោយ ខែ សុណង
2021-06-23 rfa
រូបភាពពលករខ្មែរជាច្រើននាក់ដែលត្រូវបានថៅកែដាក់ឱ្យធ្វើចត្តាឡីស័ក ក្រោយពេលឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ នៅសង្កាត់ចតុច័ក្រ (Chatuchak) ទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ កាលពីថ្ងៃទី២១ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១។
រូប៖ ពលករផ្ដល់ឱ្យ
ពលករខ្មែរជាច្រើននាក់ដែលឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ នៅទីក្រុងបាងកកប្រទេសថៃ មានសុខភាពទ្រុឌទ្រោមកាន់តែខ្លាំងជាពិសេសស្ត្រីកូនខ្ចីនិងកុមារតូចបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់។ រហូតមកទល់ពេលនេះ ពុំមានអាជ្ញាធរណាបញ្ជូនពួកគាត់ទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យនៅឡើយទេ។
ពលការិនីមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តឧត្ដរមានជ័យម្នាក់ លោកស្រី រាប ស្រីពៅ ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅព្រឹកថ្ងៃទី២៣ មិថុនាថា លោកស្រីនិងកូនរបស់គាត់អាយុ ៥ខែ ព្រមទាំងកុមារ និងពលករខ្មែរមួយចំនួនទៀតបានឈឺធ្ងន់ ២ថ្ងៃមកហើយ។ ស្ត្រីវ័យ ២២ឆ្នាំរូបនេះព្រួយបារម្ភខ្លាចមិនអាចទប់ទល់នឹងជំងឺកាចសាហាវនេះបាន ព្រោះពួកគាត់គ្មានថ្នាំលេបព្យាបាលជំងឺនោះទេ។ លោកស្រីបានឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ ប្រហែល ១សប្ដាហ៍មកហើយ ខណៈថៅកែ និងអាជ្ញាធរថៃមិនបានបញ្ជូនពួកគាត់ទៅសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យនោះទេ៖ «ឥឡូវបងខ្ញុំវាក្អកមែនទែនហ្មង លក្ខណៈវារាល់ដល់សួត ខ្ញុំឈឺមែនទែន វាឈឺក្នុងខ្លួនហ្មង។ ពេលខ្ញុំចូលមកថ្ងៃដំបូងវាអត់មានក្អកទេ ទើបតែខ្លាំង ២ហ្នឹង ដល់ពេលដែលយើងក្អកឈឺសួតខ្លាំង ហើយចង់រកក្អួត។ ខ្ញុំអត់មានសិទ្ធិអីទៅតវ៉ាជាមួយគេទេ ធំជាងយើង ពេលខ្ញុំនិយាយទៅគេបានត្រឹមមកស្ដីថាឱ្យយើង គេថា គេជួយយើងអស់ពីលទ្ធភាពហើយ គេទូរស័ព្ទទៅពេទ្យហើយ ប៉ុន្តែពេទ្យថាគេអត់មានកន្លែងទំនេរ បើសិនជាមានគ្រែទំនេរគេនឹងទូរស័ព្ទតាមយើងអីចឹង»។
លោកស្រីបន្តអំពាវនាវយ៉ាងទទូចសុំឱ្យអាជ្ញាធរខ្មែរ និងថៃជួយសង្គ្រោះអាយុជីវិតរបស់ពួកគាត់ជាបន្ទាន់។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងមន្ត្រីស្ថានទូតខ្មែរប្រចាំនៅប្រទេសថៃ ដើម្បីសុំអត្ថាធិប្បាយជុំវិញបញ្ហានេះបានទេ នៅថ្ងៃទី២៣ មិថុនា ដោយទូរស័ព្ទចូលជាច្រើនដង ពុំមានអ្នកទទួល។
ប៉ុន្តែមន្ត្រីស្ថានទូតខ្មែរបានប្រាប់ពលករទាំងនោះនៅព្រឹកថ្ងៃទី២៣ មិថុនាថា ស្ថានទូតកំពុងទាក់ទងទៅអាជ្ញាធរថៃ ដើម្បីឱ្យបញ្ជូនស្ត្រីកូនខ្ចី និងកុមារតូច ដែលបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ធ្ងរទាំងនោះទៅសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យហើយ។
ពលករខ្មែរធ្វើការសំណង់នៅខណ្ឌចតុច័ក (Chatuchak) កណ្ដាលទីក្រុងបាងកក មួយក្រុមនេះ មានគ្នាប្រមាណ ៥០នាក់ ហើយពួកគាត់បានឆ្លងជំងឺកូវីដ១៩ ទាំងអស់គ្នា រយៈពេលជាង ១សប្ដាហ៍មកហើយ។ ចាប់តាំងពីឆ្លងជំងឺកាចសាហាវនេះមក ថៅកែជនជាតិថៃបានបង្ខាំងពួកគាត់ឱ្យនៅក្នុងតង់សំពត់កៅស៊ូតាមយថាកម្ម ដោយផ្ដល់ស្បៀងអាហារបន្តិចបន្តួចជូនដល់ពួកគាត់ប៉ុណ្ណោះ៕
No comments:
Post a Comment