ដោយ វ៉ែន សុមេធ
2019-09-18
តំណាងសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចព្នង នៅខេត្តមណ្ឌលគិរី មកប្ដឹងមេឃុំដាក់ដាំ មេប៉ុស្តិ៍ និងមនុស្សមួយក្រុមទៀត ទៅតំណាងអយ្យការអមសាលាដំបូងខេត្តមណ្ឌលគិរី ថ្ងៃទី១៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៩។
រូប៖ សហគមន៍
សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចព្នង នៅខេត្តមណ្ឌលគិរី ប្ដឹងមេឃុំដាក់ដាំ មេប៉ុស្តិ៍ និងមនុស្សមួយក្រុមទៀត ទៅតំណាងអយ្យការអមសាលាដំបូងខេត្តនេះ ទាក់ទិនករណី មិនប្ដឹងបរិហារបទល្មើសឧក្រិដ្ឋព្រៃឈើ និងការកាប់រុករានទន្ទ្រានដីរដ្ឋដោយខុសច្បាប់។ ក្រុមជនជាតិដើមភាគតិចអះអាងថា មេឃុំ និងមេប៉ុស្តិ៍ដាក់ដាំ បានមើលរំលងមិនទប់ស្កាត់បទល្មើសព្រៃឈើ ដែលជាហេតុធ្វើឱ្យសហគមន៍ បាត់បង់ដីធ្លី ព្រៃឈើ ប៉ះពាល់ប្រពៃណីវប្បធម៌ និងជីវភាពរស់នៅ។
តំណាងសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចព្នង រស់នៅភូមិពូលុ ឃុំប៊ូស្រា ស្រុកពេជ្រាដា លោក ក្លាង ថូល ឱ្យដឹងនៅថ្ងៃទី១៧ កញ្ញាថា មូលហេតុដែលពួកគេប្ដឹង មេឃុំ និងមេប៉ុស្តិ៍ដាក់ដាំ ដោយសារអាជ្ញាធរទាំងនោះ មិនអើពើទប់ស្កាត់បទល្មើសព្រៃឈើ។ ពួកគេអះអាងថា ការធ្វេសប្រហែលរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន មិនទប់ស្កាត់ទប់ស្កាត់បទល្មើសព្រៃឈើ គឺជាដើមចម រុញច្រានឱ្យសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិច ក្លាយជាជនរងគ្រោះ ទាក់ទិនបញ្ហាដីធ្លី ព្រៃឈើ និងបាត់បង់ទីកន្លែងអាស្រ័យផលជាដើម។
តំណាងសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិច ២នាក់ ក្នុងចំណោមជនជាតិដើមភាគតិចជាង ១០០គ្រួសារ បានប្ដឹងមេឃុំដាក់ដាំ លោក ចាស់ ណា និងមេប៉ុស្តិ៍ដាក់ដាំ លោក លៀង សំណាង ទៅព្រះរាជអាជ្ញាអមសាលាដំបូង ខេត្តមណ្ឌលគិរី ពីបទមិនប្ដឹងបរិហារបទល្មើសឧក្រិដ្ឋ ឬមជ្ឈិម ដោយអ្នករាជការសាធារណៈ។ ក្នុងបណ្ដឹងនោះ សហគមន៍បានប្ដឹង ជនសង្ស័យម្នាក់ទៀត ករណីឈូសឆាយ ទន្ទ្រានដីព្រៃរបស់រដ្ឋ។ បណ្ដឹងនេះត្រូវបានតំណាងសហគមន៍ដាក់ទៅស្ថាប័នអយ្យការខេត្តរួចរាល់ហើយ កាលពីថ្ងៃទី១៦ កញ្ញាកន្លងទៅ។
អនុប្រធានសហគមន៍ភូមិពូលុ លោក ក្លាង ថូល អះអាងថា ព្រៃសហគមន៍ភូមិពូលុ ដែលមានទំហំជាង ៨ពាន់ហិកតារ (៨.០០០) ឋិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋបាលឃុំដាក់ដាំ នៃស្រុកអូររាំង។ លោកថា ព្រៃសហគមន៍នេះ ទទួលរងការកាប់រុករានទន្ទ្រានកាន់កាប់ជាសម្បត្តិបុគ្គល អស់ប្រមាណ ៤.០០០ពាន់ហិកតារ ដោយសារអាជ្ញាធរឃុំ និងមេប៉ុស្តិ៍មានចេតនា ធ្វេសប្រហែស មិនបង្ក្រាបបទល្មើសព្រៃឈើ។ លោកអស់សង្ឃឹម និងអស់ជំនឿ ពីប្រសិទ្ធភាពការងាររបស់អាជ្ញាធរទាំងនោះ ហើយរំពឹងថា ប្រព័ន្ធតុលាការ នឹងវិនិច្ឆ័យសំណុំរឿងនេះដោយត្រឹមត្រូវ និងយុត្តិធម៌៖ « ហេតុដែលពួកខ្ញុំប្ដឹង បរិហារ តាមេប៉ុស្តិ៍ និងមេឃុំ ដោយសារពួកគាត់ហ្នឹង គ្មានយកចិត្តទុកដាក់ ការពារតំបន់នោះ។ ក្នុងនោះគាត់អះអាងថា ដែនដីរបស់គាត់ ហេតុអីបានជាលែងដៃឲ្យពួកជនបទល្មើសហ្នឹង ចេះតែកាប់ទន្ទ្រាន ហិនហោច ប៉ះពាល់ដល់ណាដល់ណី។ តាមពិតពួកខ្ញុំបានចងក្រងសហគមន៍ ដោយសារកម្មសិទ្ធិពីដូនតាយើង»។
អាស៊ីសេរីមិនទាន់អាចទាក់ទង មេប៉ុស្តិ៍ដាក់ដាំ លោក លៀង សំណាង ដើម្បីសុំការបំភ្លឺជុំវិញពាក្យបណ្ដឹងនេះ បានថាយ៉ាងណា នៅឡើយទេនៅថ្ងៃទី១៧ កញ្ញា។
ចំណែកមេឃុំដាក់ដាំ លោក ចាស់ ណា បដិសេធមិនអធិប្បាយរឿងនេះ ដោយលោកថា កំពុងជាប់រវល់ប្រជុំ៖ «ជាប់ប្រជុំបន្តិចក្មួយ»។
រីឯតំណាងអយ្យការអមសាលាដំបូង ខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក ម៉ម វ៉ាន់ដា ក៏មិនលើកទូរស័ព្ទនៅថ្ងៃដដែលនេះ។
កាលពីឆ្នាំ ២០១៦ សហគមន៍ភូមិពូលុ បានស្នើដីជាង ៨ពាន់ហិកតារនៅតំបន់ទ្រនាប់ ក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃភ្នំណាមលៀរ សម្រាប់គ្រប់គ្រងជាព្រៃការពារសហគមន៍។ រីឯក្រសួងមហាផ្ទៃបានចុះបញ្ជីទទួលស្គាល់សិទ្ធិជនជាតិដើមភាគតិច អាស្រ័យផលព្រៃនៅតំបន់នោះដែរ។ ដោយឡែកក្រសួងដែនដី នៅមិនទាន់ឯកភាព ទទួលស្គាល់សំណើរបស់សហគមន៍នៅឡើយទេ។
ប្រជាសហគមន៍ ១៥នាក់ បានចុះល្បាតព្រៃសហគមន៍ភូមិពូលុ កាលពីថ្ងៃទី១២ កញ្ញាកន្លងទៅ ដោយបានប្រទះឃើញ ក្រុមកម្មករមួយក្រុម ប្រើម៉ាស៊ីនត្រង់សឺន័រអាររំលំដើមឈើ យកដីធ្វើជាកម្មសិទ្ធិឯកជន នៅចំណុចព្រៃកប់សព តំបន់ភ្នំយោកក្រាំង។ សហគមន៍បានផ្ដល់ព័ត៌មាននេះ ទៅអាជ្ញាធរឃុំ និងមន្ត្រីប៉ុស្តិ៍ តែគ្មានប្រសិទ្ធភាព។
សមាជិកសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិច ខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក ក្រើង តុលា សង្កេតឃើញថា សកម្មភាពកាប់រុករាន ទន្ទ្រានដីព្រៃសហគមន៍ភូមិពូលូ អាចធ្វើទៅបានដោយសារអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន មិនអើពើ និងទប់ស្កាត់បទល្មើសព្រៃឈើ។ លោកថា មកទល់ពេលនេះ ដីព្រៃសហគមន៍នេះ ត្រូវបានគ្រប់គ្រងជាកម្មសិទ្ធិឯកជនអស់មួយផ្នែកធំ និងមានអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធថ្នាក់ស្រុក និងខេត្តខ្លះ រំលោភដីព្រៃនៅទីនោះអស់ជាច្រើនហិកតារ៖ «មានន័យថា នៅពេលដែលគាត់រាយការណ៍កន្លងមក មេប៉ុស្តិ៍តែងតែគំរាមកំហែង ក៏ដូចជាមេឃុំ មិនអើពើ ចំពោះអ្វីដែលពួកគាត់រាយការណ៍ និងអ្វីដែលពួកគាត់ប្ដឹង។ ជំរុញឲ្យពលរដ្ឋដាក់ពាក្យបណ្ដឹងឲ្យច្រើនជាងហ្នឹងទៅទៀត ដោយសារឧក្រិដ្ឋបទល្មើសព្រៃឈើ មិនថយទេ នៅតែកើនឡើង ។ អាជីវកម្មទន្ទ្រានលូចដីរដ្ឋ សម្បត្តិជាតិនៅតែមាន បទល្មើសព្រៃឈើនៅកម្ពុជា មានច្រើនប្រភេទណាស់»។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគម អាដហុក (ADHOC) ខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក អ៊ាង ម៉េងលី ចាត់ទុកបណ្ដឹងរបស់ពលរដ្ឋជារឿងត្រឹមត្រូវ និងស្របតាមច្បាប់។ លោកថា តុលាការ ត្រូវតែចាត់វិធានការករណីនេះ ប្រសិនបើរកឃើញថា អាជ្ញាធរឃុំ និងមេប៉ុស្តិ៍ធ្វេសប្រហែស មិនបង្ក្រាបបទល្មើសព្រៃឈើ ក្នុងដែនសមត្ថកិច្ចរបស់ខ្លួន ត្រូវមានទោស ដែលមានចែងក្នុងក្រមព្រហ្មទណ្ឌមាត្រា ៥២៨៖ «អាជ្ញាធរ និងតុលាការគួរតែចាត់វិធានការករណីនេះ ប្រសិនជារកឃើញថា អាជ្ញាធរធ្វេសប្រហែល ឬមិនអើពើ នៅពេលមានបទល្មើសកើតឡើង មិនរាយការណ៍ទៅសមត្ថកិច្ច និងតុលាការ ដូចអ្វីដែលពលរដ្ឋលើកឡើងចោទប្រកាន់ករណីនេះ»។
ក្រមព្រហ្មទណ្ឌមាត្រា ៥២៨ ចែងថា អាជ្ញាធរដែលមិនប្ដឹងបរិហារ នៅពេលដឹងថាមានបទល្មើសឧក្រិដ្ឋ ឬមជ្ឈិមនោះ នឹងត្រូវទទួលការផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី ១ឆ្នាំដល់ ៣ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពី ២លានរៀលដល់ ៦លានរៀល៕
No comments:
Post a Comment